Quickshifter: rewolucja, którą poczujesz!
Wyobraź sobie: lecisz setką przez serię winkli na ulubionym zakręcie. Prawa – lewa – otwierasz do końca rolgaz… i wtedy przychodzi moment zmiany biegu. Ciach, szybka stopa w górę, bez sprzęgła, bez kombinowania z manetką gazu. Bieg wskakuje z takim „klik!”, jakby to była najprostsza rzecz na świecie. To nie magia. To quickshifter.
Pierwszy quickshifter – dla tych, co mają oliwę w żyłach
Jeszcze kilka lat temu quickshifter był gadżetem wyścigowych motocykli, a montowanie tego wynalazku do codziennego miejskiego sprzęta brzmiało jak fanaberia tuningowego świra. Dziś? Seryjne, przemyślane systemy występują nawet w klasie średniej, a w adventure’ach zaczynają być równie standardowe jak ABS czy motocyklowy wtyk USB pod telefon.
Pierwsze quickshiftery, montowane do torowych litrowych potworów, to była brutalna technologia – szybkie cięcie zapłonu, zero zmiłuj dla skrzyni, jeden błąd przy ustawieniu i… licz na cud, że tryby nie wezmą L4.
Z czasem nadeszła era cywilizowanych układów – elektronika zaczęła ogarniać precyzyjne odcięcie, czas trwania i siłę impulsu. Odcina na ułamek sekundy zapłon lub wtrysk, pozwalając przełożyć bieg bez sprzęgła i bez cofania gazu. W najnowszych wersjach – również podczas redukcji, z międzygazem godnym Marc’a Marqueza.
Uniwersalny quickshifter Trans Logic z 1998 roku.
Quickshifter – co mi z tego w prawdziwym życiu?
Frajda, wygoda, lepsza trakcja, krótszy czas reakcji skrzyni i zero tępych szarpnięć. Świetnie sprawdza się w dynamicznej jeździe, podczas szybkiego wyprzedzania czy na krętych trasach – czyli tam, gdzie jazda na moto daje najwięcej radości. Dwukierunkowy quickshifter (up/down) jest dziś standardem w sprzętach KTM, BMW, Triumph, nawet CF Moto .
Jasne puryści powiedzą, że lubią mieć kontrolę nad zmianą biegów ale to zwykle „forumowe gwiazdy”, które uważają, że i kontrola trakcji i ABS są dla leszczy – najpewniej typu wspomniany Marc Marquez ;).
No miał czy nie – ja wybieram jednak opcję ze wspomaganiem. Przeprowadzaliśmy wielokrotnie testy tych samych sprzętów z QS i bez i… niestety w bezpośrednim porównaniu to przepaść – quickshifter jest nie do pobicia!
Przeczytaj także: Honda CBR 1000 RR Fireblade Michaela Schumachera na sprzedaż!
Czy quichshifter ma wady? – ano prawda jest taka, że jak masz dobrze ustawiony quickshifter to działa bajkowo. Czasem, szczególnie przy bardzo spokojnych manewrach i niskich obrotach, można doświadczyć szarpnięcia – wtedy po prostu pozostaje nam sprzęgło.
Quickshifter musi zadbać, żeby ten zestaw trybów pozostał bez uszczerbku.
Co jak quickshifter nie znajduje się na pokładzie mojego sprzętu?
Na aftermarketowym rynku, quickshifterów w 2025 roku jest naprawdę bogato. Praktycznie do każdego nowego motocykla znajdziesz dedykowany zestaw lub uniwersalny system typu plug&play, nie wymagający żadnych przeróbek ECU czy skomplikowanej elektroniki. Najpopularniejsze propozycje to m.in. Cordona, Healtech Quick Shifter Easy (pasujący do większości modeli, także retro i klasyków), a także zestawy dedykowane przez producentów – Yamaha, Honda, KTM czy CF Moto mają swoje opcje plug&play, często z obsługą „up&down”, możliwością pełnej kalibracji pod styl jazdy. W przypadku mniej popularnych modeli czy starszych sprzętów – są dostępne uniwersalne quickshiftery, które montuje się na oryginalną dźwignię wybieraka; wystarczy miejsce na czujnik i zasilanie, żeby cieszyć się nowoczesną technologią nawet w leciwym nakedzie albo cafe racerze
Co dalej?
Najnowszy trend to łączenie quickshiftera z półautomatycznymi sprzęgłami jak Honda E-Clutch czy Triumph Shift Assist – i powiem tak: za chwilę jedynie starzy wyjadacze będą pamiętać, po co w ogóle wciskać sprzęgło w mieście. To już nie jest przyszłość – to teraźniejszość, przed którą nie warto się bronić. A jak raz poczujesz, jak przy wyjściu z łuku wbijasz kolejne biegi tylko ruchem stopy, już nigdy nie będziesz chciał wracać do „przymykania gazu”.
DQS od Ducati
